نمیدانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند
می گویند حساسیت فصلی است
آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم
اسپند دود می کنم ، برای عشقمان
هر شب
میان راز و نیاز های شبانه
نکند جادوگر زشت بی تفاوتی ، چشممان بزند . .
هیچ میدانی؟
جای “عزیزم غصه نخور” های تو را
دیازپام گرفته است . . .
کاش نامت را با خط بریل می نوشتند
صدا کردنت کافی نیست
شکوه اسم تو را باید لمس کرد . .
کوه نیستی ، اما
صدایت که می زنم
شعر و شور و عشق
به من باز می گردد . .
کَس نمیداند در این بحر عمیق / سنگ ریزه قیمت دارد یا عقیق
من همین دانم که در این روزگار / هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق . . .
گفتی مسافری و من آنقدر عاشقم که
سال هاست نماز دلم را شکسته میخوانم . . .
میخواهم ساده اعتراف کنم
میخواهم ســـــــاده فــــــــــریاد بزنم
دلم میخواهد ذره ذره ی وجود سرتا پا آرامشت را
......
در بلندای لحظه های خسته از دلتنگی ام هجی کنم
ساده میگویم
گوش کن...!!!
...ع...ا...ش...ق...م...!
نگاه کن...!!!
آنچه را که در سادگی نگاهم پیداست
نیازی به انکار نیست...!!!هیچ میدانی ؟
تا تو در آغـوش من گل نکنی*
این بهار ، بهار نمی**شود . . .شبیه شماره ای تنها...
روی گوشی تلفن همراه...
نه نامی...
نه نشانی...
مدتهاست من یک تماس از دست رفته ام...استخوانم را هم که می شکستی
خودش بعد از یک ماه جوش می خورد!
دل که دیگر از استخوان سخت تر نیست
این دل نرمم را ببین چگونه شکسته ای که دیگرجوش نمی خورددیشب ازدفترعمرم صفحاتی خواندم
چون به نام تورسیدم لحظاتی ماندم;
همه دفترعمرم ورقی بیش نبود;
همه در دفترمن:
حسرت دیدارتو بود
شیشه ای میشکند
یک نفر می پرسد
که چرا شیشه شکست ؟
یک نفر میگوید :
شاید این رفع بلاست !
دیگری میپرسد
شیشه پنجره را باد شکست ؟
دل من سخت شکست
هیچ کس هیچ نگفت
غصه ام را نشنید
از خودم می پرسم :
ارزش قلب من از شیشه پنجره هم کمتر بود ؟!زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست و دلم بس تنگ است…
بیخیالی سپر هر درد است
میخندم…
آنقدر میخندم…
که غم از رو برود…
زن